چگونه به فرد سرما زده یاری کنیم؟ - وبلاگ معمای ویژه

به گزارش وبلاگ معمای ویژه، سرمازدگی یا قرار گرفتن طولانی مدت بدن در برابر سرما، یک شرایط خطرناک و نیازمند اقدامات فوری اورژانسی است و علائمی مانند لرز، رنگ پریدگی پوست و ضربان قلب سریع نشان می دهد که دمای مرکزی بدن فرد به زیر محدوده طبیعی رسیده است.

مراحل سرمازدگی از خفیف تا شدید متغیر است و حتی مرحله خفیف نیز یک شرایط اضطراری است. یاری های اولیه، مستلزم رساندن فرد به یک مکان گرم و خشک و جدا کردن هر گونه لباس خیس از او است.

اگرچه علت اصلی سرمازدگی قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سرما است، با این حال عوامل و شرایط دیگر از جمله بالا بودن سن و بعضی شرایط سلامتی مانند سوء تغذیه نیز می توانند خطر را افزایش دهد.

دمای بدن وقتی به طور غیرطبیعی زیر 35 درجه سانتیگراد می رسد، سرمازدگی اتفاق می افتد. در حالی که فرآیندهای متابولیک طبیعی در بدن گرما ایجاد می نماید، آب و هوای زمستانی می تواند باعث گردد بدن گرمای بیشتری نسبت به فراوری گرما از دست بدهد. هنگامی که این اتفاق می افتد، دمای مرکزی بدن کاهش می یابد.

ساختاری در مغز به نام هیپوتالاموس دمای بدن را تنظیم می نماید. وقتی فردی در معرض سرما قرار می گیرد، هیپوتالاموس دمای بدن را به وسیله عملکردهایی مانند افزایش تنش در عضلات و لرز افزایش می دهد. بااین حال، اگر قرار گرفتن در معرض سرما ادامه یابد، در نهایت بر بدن غلبه می نماید و لرز متوقف می گردد. در این مرحله، اندام های متعدد ممکن است از کار بیفتند و در نهایت این شرایط منجر به مرگ گردد. به همین علت است که سرمازدگی یک شرایط بسیار خطرناک است.

در مرحله خفیف، فرد علائم زیر را تجربه می نماید:

رسیدن دمای بدن به 32-25 درجه سانتی گراد، خستگی، لرزیدن، حالت تهوع، پوست خشک و رنگ پریده تر از حد معمول، ضربان قلب سریع و افزایش تنش عضلانی، افزایش فشار خون، کاهش حافظه، قضاوت و توانایی تفکر، گفتار نامشخص، از دست دادن کنترل حرکات بدن و تکرر ادرار.

بعلاوه در مرحله شدید دمای بدن کمتر از 28 درجه سانتی گراد می گردد و سایر علائم این عارضه نیز عبارتند از:

کاهش مداوم جریان خون به مغز که منجر به عدم پاسخگویی می گردد، کاهش مداوم فشار خون، کاهش ضربان قلب، افزایش حساسیت به ریتم غیرطبیعی قلب، احتقان در ریه ها، فراوری میزان بسیار کمی ادرار و در نهایت، نارسایی عملکرد قلب و ریه.

هر فردی که علائم سرمازدگی داشته باشد احتیاج به مراقبت فوری پزشکی دارد. تا زمان رسیدن اورژانس باید:

* در صورت امکان، فرد را به مکانی گرم و خشک منتقل کنید.

* فرد را با پتوی برقی در صورت وجود، یا حوله، لباس یا پتو بپوشانید.

* تماس پوست به پوست برای گرم کردن فرد سرمازده در مواقع ضروری توصیه می گردد.

* اگر فرد بیهوش نباشد، نوشیدنی گرم بنوشد.

* پرهیز از حرکت دادن یا تکان دادن فرد، زیرا انجام این کار می تواند باعث ایجاد آریتمی خطرناک قلبی گردد.

بعلاوه برای پیشگیری از این عارضه بسیار جدی باید:

- آب و هوا را قبل از رفتن به فضای باز آنالیز کنید و لباس مناسب بپوشید.

- از مصرف نوشیدنی های کافئین دار خودداری کنید، زیرا باعث افزایش اتلاف حرارت بدن می شوند.

- چند لایه لباس از جمله کلاه، شال و دستکش بپوشید.

- ترموستات خانه را روی 20 درجه سانتی گراد یا بالاتر تنظیم کنید و لباس گرم بپوشید.

علاوه بر اینها همیشه هوشیار باشید که در زمستان، اتفاقات غیر منتظره ای مانند قطع برق خانه و تمام شدن بنزین در حین رانندگی رخ می دهد که خطر سرمازدگی را به همراه دارد.

بعضی از داروها به ویژه داروهای روانپزشکی ممکن است خطر سرمازدگی را در افراد افزایش دهند. فرد باید از پزشک یا داروساز خود بپرسد که آیا داروی مصرفی او می تواند خطر سرمازدگی را افزایش دهد یا خیر.